بارقه های امید؛ تاریخ غنی یمن به دور از جنگ است - وبلاگ بخار

به گزارش وبلاگ بخار، شهر قرن شانزدهمی شبام، در استان حضرموت یمن واقع شده که حدود 7000 نفر در آن ساکن هستند. این شهر دارای حدود 500 خانه بلند ساخته شده از آجر گلی است و در سال 1982 به عنوان میراث جهانی یونسکو اعلام شد. در سال های اخیر و در طول جنگ، حملاتی به شهر ترتیب داده شد، از جمله حمله با خودروی بمب گذاری شده در سال 2015، که به چندین نفر آسیب رساند.

گروهی از پسران در غروب آفتاب فوتبال بازی می نمایند. در تصویر مناره مسجد المحضر دیده می شود که بلندترین مناره یمن است.

گروهی از مردان هنگام غروب در میدان مرکزی شبام جمع شده اند. این شهر قرن شانزدهمی که به وسیله دیواری مستحکم احاطه شده است، یکی از قدیمی ترین و برترین نمونه های برنامه ریزی شهری دنیا بر اساس بلندمرتبه سازی است. در دهه 1930، فریا استارک، سفرنامه نویس، از شبام گذشت و این شهر را منهتن صحرا نامید.

مسلمانان در یک اجتماع مذهبی در منطقه تریم شرکت می نمایند. این شهر تاریخی مرکز معارف کلامی، فقهی و اسلامی است.

چوپانی با بزهایش در دره وادی دوعن استان حضرموت، منطقه ای که مقدس ترین منطقه در یمن محسوب می شود. این گله دار کلاه سنتی بر سر دارد که از برگ های نخل بافته شده ساخته شده است، که برای خنک نگه داشتن طراحی شده است.

یک زنبوردار در وادی دوعن، منطقه ای که به خاطر عسلش در دنیا معروفیت دارد. 1 کیلوگرم می تواند تا 300 دلار در خارج از کشور فروخته شود.

روستای 500 ساله حید الجزیل بر روی صخره ای غول پیکر بر فراز وادی دوعن در حضرموت واقع شده است. زمانی صدها نفر در آن زندگی می کردند، اکنون متروکه شده است زیرا بسیاری از روستاییان طی 30 سال گذشته به عربستان سعودی مهاجرت نموده اند. سرشماری سال 2004 نشان داد که 17 نفر در روستای خشتی به جای مانده اند. امروز فقط یک ساکن به جای مانده است.

سال ها بارندگی شدید، فرسایش و عدم نگهداری منظم تقریباً 70 درصد خانه های حید الجزیل را ویران نموده است.

مردان در غروب آفتاب در وادی دوعن، نزدیک روستای حید الجزیل، یک بازی تخته ای انجام می دهند.

دختران دانش آموز در مدرسه النهضه در وادی دوعن. این مدرسه دارای چهار کلاس و 90 دانش آموز بین 8 تا 16 سال است. به علت دور بودن روستاها، دختران و پسران با هم درس می خوانند که در یمن، به ویژه در حضرموت، مذهبی ترین و محافظه کارترین منطقه کشور، غیرعادی است.

روستای سیف در وادی دوعن. یک ساختمان سفید بزرگ که از آجرهای گلی ساخته شده است.

مردان بادیه نشین در اطراف آتش در اردوگاهی در یک بیابان شنی که بیشتر یک سوم جنوبی شبه جزیره عربستان را در بر می گیرد، ایستاده اند. در اینجا، بادیه نشینان شترها و بزهای خود را در انزوای نسبی پرورش می دهند و زمان خود را بین شهر و صحرا تقسیم می نمایند.

یک زن و نوزادش در مقابل یک پناهگاه موقت در نزدیکی حصوین

دو پسر قایق های ماهیگیری را دیدن می نمایند. امروزه بزرگترین مسئله ای که ماهیگیران با آن روبرو هستند کمبود ماهی نیست بلکه کمبود سوخت برای قایق هایشان است. کاهش ذخایر گاز ماهیگیری را محدود نموده است و قیمت ابزار و سوخت در طول جنگ به شدت افزایش یافته است.

یک ماهیگیر. پیش از شروع جنگ در سال 2015، صنعت ماهیگیری یمن بیش از نیم میلیون نفر را استخدام می کرد و زمانی دومین بخش بزرگ مالی این کشور پس از نفت و گاز بود. جنگ این بخش را ویران نموده است و گزارش های محلی تخمین می زند که بیش از یک سوم ماهیگیران از سال 2015 این صنعت را ترک نموده اند.

مردان یمنی در حال جویدن قات. قات جویدن در میان مردان یمنی رایج است و این محصول عایدی بالایی برای کشاورزان فراهم می نماید. این گیاه گلدار قرن ها به عنوان محرک در شبه جزیره عربستان مورد استفاده قرار می گرفته است. طبق برآورد بانک دنیای در سال 2000، قات 30 درصد از اقتصاد یمن را تشکیل می داد. حدود 40 درصد آب این کشور صرف آبیاری این گیاه می شود. کشت گسترده قات، کمبود شدید آب را تشدید نموده و نقش مهمی در قحطی ایفا نموده است.

خانواده ای در الغیده، شهری ساحلی در استان المهره. این شهر از سال 2015 شاهد رونق بوده است، زیرا مردم از جنگ در شمال فرار نموده اند.

یک ماهیگیر با صید خود به ساحل باز می شود. به گفته منابع رسمی، جنگ 6.9 میلیارد دلار به صنعت ماهیگیری یمن به وسیله آسیب به بنادر، مراکز فرود و قایق ها خسارت وارد نموده است.