بیماری لثه می تواند شما را به بیماری های دیگری مبتلا کند! - وبلاگ بخار

به گزارش وبلاگ بخار، شمار رو به رشدی از شواهد خبر از این می دهد که بیماری لثه می تواند افراد را مستعد ابتلا به بیماری های جدی دیگر کند. در این مطلب شماری از بیماری های مرتبط با بیماری لثه و نحوه ارتباط آن ها را با هم می خوانید.

وبلاگ بخار | بیماری لثه جزو رایج ترین بیمای های مزمن انسانی است که بین 20 تا 50 درصد مردم دنیا به آن مبتلا هستند. این بیماری زمانی ایجاد می گردد که پلاک یا لایه ها چسبنده ای از باکتری ها روی دندان جمع می شوند. مراحل اولیه بیماری لثه قابل درمان و برگشت پذیرند (ژنژیویت یا التهاب لثه)، اما بعضی افراد دچار شکل مخرب و مزمنی از بیماری لثه می شوند که برگشت ناپذیرست.

1. بیماری آلزایمر

به گزارش وبلاگ بخار ، مطالعات و فراتحلیل های گسترده زیادی تایید نموده اند که بیماری لثه در مراحل میانه یا شدید آن بطور قابل توجهی با دمانس مرتبط است. برای نمونه، در یک مطالعه ثابت شد کسانی که 10 سال به بیماری مزمن لثه مبتلا بودند 70 درصد بیشتر از افراد سالم با خطر ابتلا به بیماری آلزایمر روبرو هستند. تحقیقات رابطه میان بیماری لثه و افول شش برابریِ توانایی شناختی را هم اثبات نموده است.

در شروع تصور میشد باکتری مستقیماً مسئول این ارتباط است. Porphyromonas gingivalis باکتریِ رایج در بیماری لثه مزمن را در مغز افرادی پیدا نموده اند که از بیماری آلزایمر فوت شدند. آنزیم های باکتریایی سمی به نام gingipains هم یافت شدند که تصور می گردد با پیشگیری از خاموشی واکنش ایمنی و بنابراین طولانی کردن التهاب، بیماری لثه را تشدید نمایند. با وجود این، معین نیست آیا باکتریِ درون مغز، واکنش ایمنیِ اصلاح شده یا عوامل دیگری از قبیل آسیبِ ناشی از التهاب سیستمیک شرح این رابطه باشد. در هر صورت، مراقبت از بهداشت دهان می تواند یک راهِ کاهشِ خطر ابتلا به بیماری آلزایمر باشد.

2. بیماری های قلبی عروقی

بیماری قلبی عروقی نیز بدون تردید با بیماری لثه ارتباط دارد. در مطالعه بزرگی که روی بیش از 1600 فرد بالای 60 سال انجام شد، ثابت شد ریسک نخستین حمله قلبی در افراد مبتلا به بیماری لثه تقریباً 30 درصد است. این ارتباط حتی پس از اصلاحِ بیماری های دیگر (از قبیل دیابت و آسم) یا سبک زندگی افراد (شرایط سیگار کشیدن، تحصیلات و ازدواج) به وسیله دانشمندان، پابرجا ماند. در مطالعات اخیر نیز اثبات شده که التهاب سیستماتیکِ ناشی از بیماری لثه مزمن سبب می گردد سلول های بنیادی بدن گروهی از نوتروفیل ها (گلبول های سفید کروی شکل در خط دفاع اولیه) را فراوری کند. این سلول ها ممکن است با آسیب زدن به سلول هایی که شریان ها را می پوشانند و سبب تجمع پلاک ها می شوند به پوشش شریان ها آسیب بزنند.

3. دیابت نوع 2

بیماری لثه عارضه شناخته شده دیابت نوع 2 است، بنابراین دچار شدن به آن خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع 2 را افزایش می دهد. در حال حاضر، فرایند هایی که این دو بیماری را به هم ربط می دهند موضوع تحقیقات هستند و این احتمال وجود دارد که التهاب ناشی از هر دو بیماری بر دیگری اثر بگذارد. برای نمونه، دیابت نوع 2 با افزایش التهاب لثه ها خطر ابتلا به بیماری لثه را افزایش می دهد. بیماری لثه به اختلال در سیگنال دهیِ انسولین و مقاومت به انسولین که هر دو دیابت نوع 2 را تشدید می نمایند، یاری می نماید. در چندین آزمایش بالینی اثبات شد پاکسازی اساسی دندان ها می تواند قند خون بیماران دیابتی را برای چند ماه بهبود ببخشد و این نشانه وجود ارتباط میان این دو بیماریست.

4. سرطان ها

بیماری لثه با بسیاری از انواع سرطان هم ارتباط دارد. برای نمونه، بیمارانی که سابقه بیماری لثه را گزارش کردند 43 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان مری و 52 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان معده هستند. گزارشات دیگر حاکی از آنست که خطر مبتلا شدن به هر نوع سرطانی در افراد مبتلا به بیماری مزمن لثه بین 14 تا 20 درصد بیشتر است. این گزارشات ابتلا به سرطان پانکراس را در این افراد 54 درصد بیشتر از سایرین تخمین زده اند.

روشن نیست که اصلاً چرا چنین رابطه ای وجود دارد. به تصور بعضی افراد این رابطه ناشی از التهاب است، چون التهاب هم عامل بیماری لثه و هم عامل سرطان است. التهاب محیطی را که سلول ها برای سالم ماندن و عملکرد درست به آن احتیاج دارند مختل می نماید و عامل پیشرفت بیماری لثه و رشد تومور است.

بهبود سلامت لثه

بیماری لثه در مراحل اولیه آن قابل پیش گیری و برگشت پذیرست. بعضی از عواملِ خطرِ بیماری لثه را نمی توان تغییر داد (مثلاً ژنتیک)، اما شما می توانید برای کاهش کلی خطر، سبک زندگی تان را تغییر دهید. برای مثال، کم کردن اندازه مصرف شکر، اجتناب از تنباکو و الکل و کاهش استرس همگی برای کاهش خطر مفیدند. بعلاوه بعضی از دارو های ضدافسردگی و دارو های فشار خون بالا ممکن است فراوری بزاق را کاهش دهند و منجر به افزایش خطر ابتلا به بیماری لثه شوند. بنابراین، کسانی که این دارو ها را مصرف می نمایند باید بیشتر احتیاط نمایند، مثلاً برای افزایش فراوری بزاق از ژل ها یا اسپری های خاص استفاده نمایند یا هنگام مسواک زدن بیشتر احتیاط نمایند.

البته، مهمترین کاری که می توانید برای حفاظت از خودتان در برابر بیماری لثه انجام دهید اینست که روزانه دو بار با خمیردندان فلوراید مسواک بزنید و از مصرف دهانشویه پس از مسواک زدن اجتناب کنید، حتی پس از مسواک زدن دهانتان را با آب نشویید تا اجازه دهید فلوراید روی دندان های شما باقی بماند. پاکسازی بین دندانی با یاری نخ دندان و معاینه منظم به وسیله دندانپزشک برای حفظ بهداشت دهان و دندان ضروریست.

منبع: sciencealert

مترجم: زهرا ذوالقدر