کرونا در تعقیب بچه ها کار و خیابان - وبلاگ بخار

به گزارش وبلاگ بخار، در روزهایی که ویروس کرونا در همه جا پرسه می زند و بخش اعظم شهفرایندان در شهرهای عظیم و کوچک در سایه مرگبار آن مجبور به خانه نشینی شده اند،عرصه خیابان های خاکستری شهرمان، شاهد بچه های قد و نیم قدی است که برای لقمه ای نان از این سو به آن سو می فرایند و با چشم های نگران مشغول کارند بی آنکه سایه خوفناک کرونا را قدم به قدم همراه خود حس نمایند.

وبلاگ بخار/ فاطمه عسگری نیا: هر روز همین که خورشید از پشت کوه های سر به فلک کشیده شهر خودش را بالا می کشد، سر و کله بچه های کار هم از کوچه پسکوچه های پایین و حاشیه شهر پیدا می گردد. با صورت های آفتاب سوخته و دست های ترک خورده و سیاه. از میدان انقلاب تا چهار راه ولیعصر(عج) و از خیابان مولوی و شوش تا میدان منیریه هر چند بچه ها کار در خیابان ها جزء لاینفک زندگی شهرنشینی شده اند و حضورشان را با هر شکل و قیافه ای پذیرفته ایم. گاه در لباس کارگری در کارگاه های زیرزمینی و گاه در قامت فال فروشان و گل فروشان سر چهار راه ها. اما این حضور در روزهای خاکستری و وهم انگیز کرونایی تلخ تر از همیشه است. بچه های که به گفته حسین عباسپور، از فعالان حوزه بچه ها کار، جامعه ای عظیم و در معرض تهدید ابتلا به ویروس کرونا هستند. او می گوید: کودک کار از سر فقر مجبور است حتی این روزها هم سر کار حاضر باشد، فرقی نمی نماید در کارگاه های تولیدی یا سر چهار راه ها، چون نان آور خانه است.

عباسپور می افزاید: متاسفانه نگاه جامعه به بچه ها کار منصفانه نیست. همه، آنها را به چشم اعضای باندهایی نگاه می نمایند که دنبال فریب مردم برای کسب درآمدهای میلیونی هستند در حالی که واقعیت زندگی بچه ها کار این گونه نیست. شاید دو درصد بچه ها کار درگیر این مسئله باشند اما حقیقت امر این است که بالغ بر 98 درصد بچه ها کار نان آوران خانواده هستند و باید برای سلامت جسم و روان آنها نگران بود. بچه های که قرار است در آینده این کشور نقش داشته باشند و این نادیده انگاری ها از سوی جامعه عواقب خوبی نخواهد داشت. او ادامه می دهد: حتی اگر آن دو درصد را هم بگوییم درگیر باندهای بچه ها کار هستند، آیا نباید کسی به فکر سلامتی شان باشد؟ مگر نه این که جزو جمعیت همین سرزمین محسوب می شوند؟

• باید نگران بچه ها کار بود

حرف های عباسپور را دکتر رامین قهرمانی، متخصص بچه ها، ادامه می دهد و می گوید: در روزهایی که همه مسئولان کشوری مردم را به خانه نشینی و قرنطینه دعوت می نمایند، تکلیف کودک کاری که باید نان شب را تامین کند چیست؟، یک کارمند یا یک کارگر یا حتی یک سرمایه گذار می تواند دلش گرم به حقوق تعریف شده ماهانه و سرمایه زندگی اش باشد، اما کودکی که با دستفروشی سر چهار راه ها خرج روزانه زندگی اشان را تامین می نماید نمی تواند در خانه بماند تا کرونا برود. بنابراین ضروری است در کنار همه دل نگرانی ها کمی هم نگران این بچه ها باشیم.

دکتر قهرمانی ادامه می دهد: ما امروز نیازمند نگاه ویژه به این بچه ها هستیم. ابتلای هر کدام از این بچه ها به کرونا زنگ خطر عظیمی است که تا صدایش درنیاد کسی به فکر نخواهد بود. بچه های که در خانواده های فقیرند بدون هیچ گونه پشتوانه درمانی اند و در صورت ابتلا، به سبب نبود توانایی تامین هزینه های درمانی به مراکز بهداشتی مراجعه نمی نمایند و همین مسئله موجب می گردد ویروس، افراد زیادی را در محل زندگی آنها قربانی کند. او در ادامه می گوید: بچه ها کار در حالت عادی به سبب شرایط زندگی سخت در معرض انواع و اقسام آسیب ها و بیماری ها هستند و شرایط حاد امروز به این مسئله دامن زده است.

• کودک کار بدون لباس کار!

فریبا خسروی، مددکار اجتماعی، با انتقاد از بی توجهی به بچه ها کار در شرایط امروز جامعه می گوید: علیرغم توصیه به قرنطینه خانگی، هنوز بچه ها کار مشغول زباله گردی و جمع آوری ضایعات هستند، کسی در مقابل این سخن جبهه نگیرد. آنها مجبورند برای تامین نان شب دست به کار شوند. اگر از کرونا نمیرند از گرسنگی می میرند. بنابراین حداقل کاری که می توانیم برای این قشر انجام دهیم، تهیه دستکش و پک بهداشتی برای این بچه ها و خانواده هایشان است تا شاید کمی از خطر محافظت شوند. او با انتقاد از این رویکرد که تامین لباس کودک کار ممنوع اما خودش آزاد است، می افزاید: تشکل های مردم نهاد باید پای کار بیایند و حواسشان به خانواده های فقیر و بچه ها کار باشد.

• نامه سرگشاده جمعیت امام علی(ع) به وزیر بهداشت

جمعیت امام علی(ع) هم در نامه ای سرگشاده خطاب به وزیر بهداشت خواهان لزوم حمایت ویژه از ساکنان مناطق حاشیه ای در برابر شیوع کرونا شدند. در بخش هایی از این نامه آمده است: متاسفانه در برنامه های اعلام شده برای مقابله با این ویروس، هیچ نشانی از وجود دغدغه و برنامه برای اقشار آسیب پذیر و ساکن در محله های محروم و حاشیه نشین، بچه ها کار و بچه ها زباله گرد به چشم نمی خورد. گویا این افراد فراموش شده جزوی از اجتماع امروزی ما محسوب نمی شوند، اما براساس آمار انتشار یافته، اعتقادِ پایدار این ویروس به عدم تبعیض باعث شده که همه اقشار جامعه اعم از فقیر و غنی شانس ابتلا به آن را به صورت مساوی داشته باشند.

جمعیت امام علی(ع) در بخش دیگری از این نامه آورده است: از آنجایی که جمعیت امام علی(ع) همیشه ماموریت خود را حضور در بحران به ویژه در کنار اقشار آسیب پذیر تعریف کرده، در روزهای ابتدایی اپیدمی این ویروس در کشور اقدام به آموزش روش های پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا و اهدای پک های مخصوص غذایی و بهداشتی به خانواده های تحت پوشش خود کرده است. همچنین پس از تهیه پک های بهداشتی ویژه بچه ها زباله گرد، اعضای داوطلب با رعایت مسائل ایمنی در گاراژهای تفکیک زباله حضور یافته و آموزش های لازم پیشگیری از ابتلا به ویروس و روش های رعایت بهداشت فردی را به زبان مناسب به بچه ها انتقال دادند.

جمعیت امام علی در ادامه این نامه با بیان این که بچه ها کار امروز نیز همچون روزهای قبل و بدون تعطیلی و مرخصی در خیابان ها و کارگاه ها و در میان زباله های شهر به دنبال لقمه ای نان می گردند، با این تفاوت که این روزها بیماری حاصل از ویروس کرونا هم به کلکسیون بیماری های در دسترس آن ها اضافه شده است ،از وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی خواسته تا با توجه به ساعت کاری طولانی بچه ها کار در محیط های آلوده، نسبت به ایجاد ایستگاه های بهداشت با امکان توزیع رایگان بروشورهای تصویری مناسب و اقلام بهداشتی ضروری برای پیشگیری از ویروس در محله های محروم و حاشیه ای و هدایت عموم به ویژه بچه های که در سطح محله ها در کوی و برزن حضور دارند، اقدام نمایند.

امکان دریافت خدمات درمانی رایگان برای حاشیه نشینان و بچه ها کار در صورت مشاهده علائم مشکوک به کرونا، توزیع لباس مخصوص پیشگیری از ابتلا به ویروس و اقلام بهداشتی از قبیل ژل ضدعفونی نماینده، ماسک و انواع شوینده ها در بین بچه ها کار و رصد کردن فرآیند توزیع آن ها، ارسال آموزشگر ویژه برای آموزش روش های پیشگیری از کرونا و آموزش بهداشت فردی در گاراژهای تفکیک زباله در میان افراد حاضر و اتخاذ تمهیدات برای توقف موقت کار این کارگاه ها و اکتفا کردن صرف به روش مکانیزه از دیر خواسته های جمعیت امام علی از وزارت بهداشت در این نامه بوده است.

کرونا بیرحمانه می تازد. در این روزها حواسمان به هم باشد، به کودک کار به چشم یک معضل اجتماعی نگاه نکنیم. او هم این روزها کمی دلگرمی و توجه می خواهد.