کارگردانی که دوست دارد همیشه قصه تعریف کند، نمایش خوب تاریخ مصرف ندارد
به گزارش وبلاگ بخار، نوشین تبریزی گفت: اصولا دوست دارم قصه تعریف کنم و نمایش هایی که قصه دارند را بیشتر دوست دارم. هیچ وقت ضد قصه عمل نکرده ام حداقل زمانی که قرار بوده خودم کارگردانی کنم.
به گزارش گروه فرهنگی وبلاگ بخار، نوشین تبریزی کارگردان نمایش تالاب هشیلان که از هجدهم مهر ماه اجرایش را در تئاتر شهر شروع کرده است، درباره پروسه نگارش نمایشنامه تالاب هشیلان گفت: معمولا پروسه نوشتن برای من کوتاه است. ممکن است که 2 ماه درباره یک موضوعی فکر کنم، اما وقتی شروع به نوشتن می کنم به یک نوعی ماجرای نوشتن سرانجام یافته است.
وی در ادامه اضافه کرد: درباره این نمایشنامه هم به یاد دارم وقتی قلم را روی کاغذ گذاشتم و شروع به نوشتن کردم قلم را برنداشتم تا اینکه نمایشنامه تمام شد. البته ممکن است برخی جا ها را تغییر دهم، ولی روند همین بود و این نمایشنامه خیلی با سرعت نوشته شد.
تبریزی در پاسخ به این سوال که با توجه به شباهت هایی که نمایش تالاب هشیلان در روایت، با آثار امروزی تئاتر ایران دارد چه جایگاهی برای اثر خود قائل است، گفت: قطعا هر نویسنده ای سعی می کند وقتی که در حال نوشتن یک اثر است بهترین کار خود را بنویسد. دوستان دیگری که در این زمینه نمایشنامه نوشته اند، سعی کرده اند که بهترین اثر خود را به جا بگذارند. اصولا مقایسه را دوست ندارم، اما آنچه که دیده می شود و ما از آن به عنوان اقبال مخاطب یاد می کنیم، مهم است و معین می کند نمایشنامه چقدر قابل قبول بوده و چه جایگاهی داشته است. در مورد این نمایشنامه می توانم بگویم جزو آثار خوبی است که من نوشته ام.
وی ادامه داد: قطعا در طی این سال ها که من این نمایش را نوشته ام یک سری اتفاقات تکرار شونده وجود داشته است که هنوز هم برخی از دوستان درام نویس به سراغ آن می روند. من اصولا دوست دارم که قصه تعریف کنم و نمایش هایی را که قصه دارند بیشتر دوست دارم. من همیشه در نمایشنامه هایم قصه دارم و هیچ وقت ضد قصه عمل نکرده ام حداقل زمانی که قرار بوده خودم کار کنم یا کارگردانی کنم. اگر بن مایه قصه در بعد اجتماعی شناور نباشد تاریخ مصرف خواهد داشت.
تبریزی درباره عوامل موثر در عناصر تکرار شونده در یک نمایشنامه اضافه کرد: من سعی می کنم کاری که می نویسم تاریخ مصرف نداشته باشد، یعنی اگر ما الآن آن را ببینیم، بدانیم در آینده نیز با تغییراتی نمونه آن وجود خواهد داشت. ولی اگر قرار باشد اثری تاریخ مصرف داشته باشد مورد پسند من نخواهد بود به همین دلیل شاید به سراغ یک سری ژانر نروم. اینکه یک سری از مسائل اجتماعی در برهه های زمانی مختلف درست نمی شود نشان می دهد که ما سعی نمی کنیم زیر ساخت هایمان را درست کنیم. ولی اگر یک زیرساخت و برنامه ریزی درست فرهنگی درست داشته باشیم این اتفاقات نباید تکرار شود.
وی درباره عناصر روایی در این نمایشنامه توضیح دهید: من اصولا سعی می کنم زیاد حرف نزنم. خیلی وقت ها برخی از دوستان آمده و به من گفته اند که ما دوست داشتیم فلان نمایشی که اجرا کرده ای ادامه داشته باشد، تو بیشتر حرف بزنی و ما 20 دقیقه دیگر نیز بازیگران را ببینیم. من فکر می کنم اتفاق باید درست بیفتد و تا یک اندازه ای حرف دارد و بیشتر از آن که لازم است نباید ادامه داشته باشد، چون فکر می کنم که آن بحث زائد خواهد بود و در آن صورت مدام باید بحث را قیچی کرد و به تصویر نخواهی رسید. معمولا کاراکتر هایی که می نویسم به این صورت است که اگر در روند نمایشنامه به من کمک کنند می نویسم.
تبریزی درباره ایجاز در صحنه ها با تکیه بر استنباط تماشاگر اضافه کرد: این امر شاید سلیقه ای باشد. شاید من دوست دارم در بخش هایی تماشاگر کشف کند. خیلی چیزی را برای مخاطبم توضیح نمی دهم تا او نیز زمانی که من داستان را پیش می برم خیال پردازی کند. البته من جواب همه سوال های مخاطب را خواهم داد. الآن در این نمایش یک بازه زمانی دو سه ساله داریم که در این بازه زمانی یک تکه از قصه را تعریف می کنیم و بعد کات می خورد و به دو یا سه ماه بعد می رود. فصل ها تغییر می کند. این به این دلیل است که دوست ندارم زیاد توضیح دهم و مدام بگویم که چه اتفاقی رخ داده است.
نمایش تالاب هشیلان از 18 مهرماه تا 24 آبان ماه 1398 هر شب بجز شنبه ها راس ساعت 20 در تالارقشقایی تئاترشهر به روی صحنه می رود.
منبع: خبرگزاری دانشجو