کلانتری: به آقای مخبر پیام دادم این مدیریت، دریاچه ارومیه را خشک می نماید - وبلاگ بخار

به گزارش وبلاگ بخار، خبرآنلاین نوشت: شاید سِر شده ایم، یا شاید آن قدر عزا بر سرمان ریخته... که دیگر خشک شدن دریاچه ارومیه مثل گذشته دغدغه مان نباشد، اما اگر پای صحبت های عیسی کلانتری بنشینید، هم بی حسی تان تمام می گردد و هم فرصت زاری پیدا می کنید.

او که پیش از این در گفت وگویی مفصل گفته بود: دریاچه خشک گردد، گرد و غبار نمکی آن تا 400 کیلومتر خواهد رفت، اگر دریاچه خشک گردد به مرور مردم باید تبریز را تخلیه نمایند، چراکه بیش از 10 سال نمی توانند غبار نمکی را تحمل نمایند، جابه جایی شهر تبریز شاید 500 میلیارد دلار پول بخواهد. حالا وقتی از حال دریاچه ارومیه از او می پرسم، می گوید: دریاچه سابق ارومیه.

رئیس سابق سازمان حفاظت از محیط زیست و دبیر سابق ستاد احیای دریاچه ارومیه دیگر چندان به احیای دریاچه امیدی ندارد. دلایلش را در گفت وگوی پیش رو با خبرآنلاین شرح داده است.

آقای کلانتری از دریاچه ارومیه چه خبر؟

دیگر نمی گردد اسمش را گذاشت دریاچه، اسمش را می گردد گذاشت دریاچه نمک، آب و نمک.

چرا؟

در دریاچه دیگر آبی به آن صورت وجود ندارد، تا جایی که من اطلاع دارم، غلظت نمک در آن قسمتی هم که آب هست، به بالای 50 درصد رسیده است. کلا کمتر از 700 تا 750 میلیون مترمکعب آب به جامانده که آن هم آبی محسوب نمی گردد و آب و نمک کامل است. تا آخر شهریور هم همین مقدار تبخیر می گردد و آبی نمی ماند، درواقع چیزی که می ماند اسمش می گردد دریاچه سابق ارومیه.

چه شد که سرنوشت دریاچه ارومیه به اینجا رسید؟

حق آبه دریاچه در دو سال اخیر پرداخت نشده است. دو سال است که دریاچه رها شده، ببینید آنجا سالانه 75 سانتی متر تبخیر دارد، دو سال هم که آبی به آن اضافه نشده، در واقع حدود یک و نیم متر آب از بین رفته، پس دیگر چیزی نمانده است.

چند ماه پیش با شما گفت وگویی داشتیم و آنجا گفتید که می خواهید با آقای مخبر، معاون رئیس جمهور درباره دریاچه ارومیه و شرایطی که دارد، صحبت کنید و هشدار بدهید که دریاچه در حال نابودی است، توانستید با ایشان صحبت کنید؟

نه نتوانستم با آقای مخبر صحبت کنم اما به وسیله یکی از همکاران سابق ما در وزارت خانه که باجناق ایشان بود، پیام دادم که این شرایط مدیریت، دریاچه را خشک می نماید. البته نمی دانم پیام من به ایشان رسید یا نه.

کدام وضع مدیریت؟ چه باید می کردند؟

برای دریاچه باید جنگید، آب دریاچه را طی سال های اخیر قطره قطره جمع می کردیم، شما فکر کنید شهرداری تبریز کنار فرودگاه این شهر دریاچه ای را درست نموده بود که حدود 300 هزار متر مکعب آب احتیاج داشت، 5 سال دنبال این آب بود و حاضر نشدیم حتی یک قطره آب بدهیم، چون حاضر نبودیم آب دریاچه در جایی دیگر استفاده گردد، ولی خب 90 درصد از آب دریاچه ارومیه که از آذربایجان غربی می آید، ده درصد از آذربایجان شرقی می آید، احتمالا آن 90 درصد به دریاچه نرسیده و جای دیگه مصرف شده، وزارت نیرو هم خست به خرج داده و وضع به اینجا رسیده است.

چه کسی مانع آن سهم 90 درصدی دریاچه می گردد؟

ببیند مساله اینجاست که استاندار یا نمایندگاه آذریابجان غربی، دغدغه دریاچه را ندارند، ترجیح می دهند مردم استان شان را راضی نگه دارند و به دریاچه کاری ندارند. احیای دریاچه هرگز اولویت نمایندگان آذزبایجان غربی در مجلس نبوده تا برایش بجنگند. حتی اولویت مردم آذربایجان غربی هم نیست، برای مردم آذربایجان شرقی چرا، قطعا اولویت دارد. دولت هم کلا موضوع را رها نموده و دریاچه ای که بی صاحب شده باشد، خشک می گردد.

با وجود همه مسائلی که مطرح کردید، اما اگر سراغ منتقدان شما و عملکرد دولت دوازدهم در این حوزه برویم، پاسخ آنها هم این است که تا پیش از دولت سیزدهم، مساله احیای دریاچه ارومیه رها شده بود و ستاد احیا که زیر نظر شما بود، بودجه هنگفتی را صرف کرد و به نتیجه هم نرسید. پاسخ شما به این نقدها چیست؟

ببینید قرار بود دریاچه بین سال های 1409 تا 1411 در صورت اجرایی شدن همه برنامه هایی که تعریف و مصوب شده بود، 15 میلیارد مترمکعب آب داشته باشد.

پول هایی که گفته می گردد خرج شده، ربطی به ستاد احیای دریاچه ارومیه نداشت و در وزارت خانه ها هزینه شده است، 83 درصد از بودجه مصوب برای احیا را وزارت نیرو گرفته بود تا به قرارگاه بدهد برای حفر تونلی که آب را از رودخانه زاب به دریاچه بیاورد. 500 میلیون دلار به قرارگاه بابت این موضوع داده شد و حدود 1020 میلیارد تومان هم بعدتر اختصاص یافت.

14درصد از بودجه هم به وزارت جهاد کشاورزی داده شد برای صرفه جویی در 40 درصد اب مصرفی از رودخانه با آبیاری تحت فشار و سازه ها مربوطه و اقداماتی از این دست. دو درصد هم به سازمان محیط زیست داده شد، نیم درصد هم به دانشگاه صنعتی شریف داده شد و استانداری ها برای کارهای برنامه ریزی و فرهنگ سازی و از این قبیل کارها.

یعنی بودجه ستاد کمتر از نیم درصد بوده ، 4 دهم درصد بوده بودجه ای که از سوی ستاد احیا هزینه شده، پس 99.5 درصدش به وسیله دستگاه های اجرایی هزینه شده است. با این برنامه و هزینه ها قرار بود تا حدودا سال 1410 دریاچه احیا گردد، اگر همین برنامه و هزینه ها نمی شد که تا سال 1500 هم دریاچه احیا نمی شد.

کدام برنامه ها و مصوبه ها دقیقا اجرا شد؟

تونل زاب، ساخت تصفیه خانه های تبریز و ارومیه و شهرهای دیگر، لایروبی کانال ها و ..همه این ها انجام شد، اگر انجام نمی شد که اصلا آبی برای دریاچه جمع نمی شد. در واقع همه این کارهای سخت افزاری برای تامین آب دریاچه انجام شد، فقط مانده بود گرفتن حق آبه از وزارت نیرو و تخصیص آب به دریاچه، همین تنها کاری بود که آقایان باید انجام می دادند که انجام ندادند.

مشکل و مقاومت اصلی از کجا شکل می گیرد؟

ساختار مدیریت آب کشور غلط است، بر مبنای قانون مصوب 1361 همه اختیارات آب کشور دست وزیر نیرو است. یعنی مساله آب کشور که یک مساله زیربنایی و بسیار مهم است فقط دست یک نفر است، وزیر نیرو، حالا اگر این وزیر نیرو هم فرد ضعیفی باشد دربرابر خواسته های نمایندگان مجلس همین مسائل پیش می آید.

خب معمولا وزارت نیرو نسبت به تخصیص آب مقاومت می نماید؛ دلیلش هم این است که می گوید مالکیت دریاچه با سازمان محیط زیست است، پس مسائل این سازمان به من ربطی ندارد و من باید کار خودم را انجام بدهم، مقاومت می نماید چون باید جواب مردم و نمایندگان مردم در مجلس را بدهد.

اتفاقا آقای سلاجقه، رئیس سازمان محیط زیست کشور، همین چند روز پیش اظهار داشت که خبری از مرگ دریاچه نیست، و شما تاکید می کنید که دریاچه در حال خشک شدن است، کدام حرف درست است؟

ببینید من نمی گویم دریاچه را نمی گردد احیا کرد و دیگر تمام شده، حرف من این است که دریاچه ارومیه با این روندی که طی این دو سال داشته، مسلما خشک می گردد، دولت باید حداقل تا دو سال آینده، 2 میلیارد مترمکعب آب در دریاچه رها کند.

اگر600 میلیون متر مکعب از زاب آب به دریاچه برسد، و با در نظر گرفتن بارندگی ها می توان امیدوار بود که دریاچه نمی میرد، اما همین حالا بروید از نزدیک ببینید، فقط آب و نمک داریم، درباره کره مریخ که حرف نمی زنیم، هر کسی می تواند برود و ببیند دریاچه چه خبر است، بروید آنجا می بینید کلا کمتر از 300 کیلومتر از دریاچه آب و نمک دارد. حالا آقای سلاجقه هرچه می خواهد بگوید.

چه چیز باعث می گردد درباره سرنوشت دریاچه ارومیه واقعا نگران باشیم؟

دریاچه ارومیه یعنی سرنوشت میلیون ها نفر از مردم منطقه، نباید از دریاچه ای که سرنوشتش می تواند میلیون ها نفر را آواره کند، مثل آب خوردن بگذریم. دغدغه و حرف من این است.