شهاب حسینی را من کشف کردم - وبلاگ بخار

به گزارش وبلاگ بخار، بهروز مقدم، مجری و گزارشگری که با پیشینه کار مطبوعاتی پیش از انقلاب بازیگری در نمایش های طنز را آغاز کرد و سال 60 با گروه تئاتر برنامه سیمای اقتصاد فعالیت در برنامه های نمایشی طنز را به صورت جدی پی گرفت.

به گزارش گروه رسانه های وبلاگ بخار، سال ها به عنوان مجری و گزارشگر در مناسبت های مختلف میان مردم می رفت و با شور و هیجانی که ایجاد می کرد، مورد توجه مخاطبان تلویزیون قرار می گرفت. اما او سال هاست به دلایلی از فضای اجرا و گزارشگری فاصله گرفته است.

بیماری و جراحی یکی از دلایلی است که باعث شده مدتی در این زمینه کم کار باشد. البته دلایل دیگری هم دارد. با این وجود فعالیتش را در سایر زمینه های هنری دنبال می کند. ضمن این که دلتنگ تلویزیون و مردم است.

به مناسبت یک عمر تلاش در اجرا و گزارشگری، جام جم با وی گفت وگویی داشته که خواندن آن برای علاقه مند به هنر به خصوص اجرا و بازیگری خالی از لطف نیست.

شما هم در زمینه موسیقی فعالیت می کنید و هم بازیگری و اجرا. آغاز کار هنری شما به کدام یک از این هنر ها برمی شود؟

من از کودکی به دلیل این که در یک خانواده هنرمند بزرگ شدم، به موسیقی و بازیگری علاقه داشتم و در همان دوران جسته و گریخته در جمع خانواده کار می کردم. حتی آپارات هم ساختم. تا این که به موسیقی هم علاقه مند شدم و خوانندگی را از دوران نوجوانی آغاز کردم. بعد از آن با ورود به رادیو در برنامه صبح جمعه با شما گوینده شدم و با زنده یاد منوچهر نوذری کار کردم و بعد وارد تلویزیون شدم و در شبکه دو با داریوش کاردان کار کردم. در آن دوران شیوه برنامه سازی خیلی تفاوت داشت و برنامه های شاد خیلی ساخته می شد. حتی پیام های مهم اخلاقی و دینی هم در یک فضای شاد به بیننده ها منتقل می شد.

در همان سال ها کار ساخت موسیقی فیلم هم انجام دادید؟

بله، موسیقی فیلم زرخرید را ساختم و خودم هم خواندم. همزمان در مطبوعات هم فعالیت می کردم. ضمن این که برای خواننده ها هم پس از انقلاب آهنگسازی کردم. تا این که سال 1360 سیمای اقتصادی پخش شد و من هم یکی از بازیگران این مجموعه بودم. جالب این که در سال های جنگ و زیر بمباران مجموعه های جذاب خوبی کار کردیم. حتی با لباس و گریم کار به خانه می رفتیم تا والور بیاوریم. چون استودیو خیلی سرد بود.

خاطرم هست که قرار بود سریال هم بسازید.

بله، اما اولین بار نیست که سریال می سازم. من کلی تله فیلم برای تلویزیون نوشتم و ساختم. ده سریال برای راهنمایی و رانندگی ساختم که پخش شد و باعث شد در ذهن مردم بماند. چند وقتی هم هست که فیلمنامه سریالی را نوشته ام، اما هنوز شرایط مهیا نشده که بسازم. اما به شما اطمینان می دهم که سریال فوق العاده ای خواهد شد.

موضوع سریال تان چیست؟

یک کار عرفانی و مذهبی بسیار جذاب است. چون ممکن است که عده ای سوژه را کپی کنند، نمی توانم راجع به آن زیاد توضیح بدهم. اما امیدوارم هرچه زودتر شرایط مهیا شود تا بتوانم آن را بسازم.

با این همه فعالیت چه اتفاقی افتاد که سال ها از تلویزیون فاصله گرفته اید؟

حدود چهار سال درگیر بیماری و جراحی بودم، اما به غیر از بیماری خب شرایط هم مهیا نیست و کسی من را دعوت نمی کند. وگرنه من هنوز هم علاقه مند به کار در تلویزیون هستم. چون من بچه تلویزیون هستم و دلم برای کار تنگ شده است. حتی مردم هم که من را می بینند، مدام سوال می کنند که چرا نیستی و من پاسخی برای این سوال ندارم. حتی به عنوان مهمان هم در برنامه ها من را دعوت نمی کنند. من خواننده تلویزیون هستم و از دهه 70 به صورت حرفه ای کار کردم و حدود 30 کار برای تلویزیون خوانده ام. آلبوم جدید من درباره امام زمان (عج) است. در صورتی که من فکر می کنم بهتر است جوان ها از تجربیات من و امثال من استفاده کنند؛ یعنی جایی و فرصتی را در نظر بگیرند تا ما بتوانیم تجربیات مان را در اختیار جوان ها قرار دهیم. من خیلی از پیشکسوت ها را سراغ دارم که از بیکاری و گوشه نشینی و این که فراموش شده اند انتظار مرگ را می کشند. به نظرم بهتر است پیش از این که بمیرند، سراغشان را بگیریم و فراموششان نکنیم. خودم به تنهایی می توانم برنامه های شادی را برای مردم تولید کنم. پیشنهاد کار از طرف برخی تلویزیون های خارجی هم داشتم، اما خودم قبول نکردم. چون با وجود این که سفر های زیادی به کشور های دیگر داشتم، اما نمی توانم هیچ جایی جز ایران و در کنار مردم زندگی کنم، بنابراین دوست دارم بار دیگر در تلویزیون خودمان کار کنم.

این روز ها را چطور می گذرانید؟ شنیدم نقاشی و مجسمه سازی هم می کنید؟

بله از دوران کودکی نقاشی می کردم. چند سال قبل هم فرانسه رفتم و نمایشگاه برگزار کردم و نقاشی هایم جایزه هم گرفتند. الان هم 120 تا تابلو برای بچه های بی سرپرست دارم که می خواهم به نفع خیریه بفروشم. آلبوم موسیقی جدیدم را هم برای بیماران صرع اهدا کردم. اما متاسفانه حمایتم نمی کنند. اولین کسی که سیر انقلاب را در دهه 60 در نمایشگاه بین المللی و وزارت کشاورزی دکور زد من بودم. به همین دلیل از برخی کم لطفی ها دلخورم.

چقدر مخاطب برنامه ها و سریال های تلویزیون هستید؟

فضای برخی سریال ها را نمی پسندم. چون خیلی تلخ و سیاه شده و مدام صحنه های مرگ و میر را نشان می دهند. دوست دارم فضای سریال ها شاد باشد تا مردم روحیه بگیرند. در مورد اجرا هم فقط برخی از اجرا ها را می پسندم. البته ادعا ندارم، اما فکر می کنم تعدادی از مجری های جوان بیشتر باید آموزش ببینند و این نیاز برایشان به شدت احساس می شود. البته مجری های کاربلد و حرفه ای هم داریم، اما متاسفانه تعدادشان کم است.

فکر می کنید الان چه اتفاقی باید بیفتد تا شما را شادمان ببینیم؟

از مدیران محترم صداوسیما می خواهم هوای پیشکسوت ها را بیشتر داشته باشند و شرایطی را مهیا کنند تا ما بتوانیم تجربیاتمان را به جوان ها به صورت رایگان منتقل کنیم. البته می دانم که آقای علی عسکری خودشان برنامه های خوبی در این زمینه دارند و سعی در راضی نگه داشتن مخاطبان دارند. اما شاید مشغله های کاری کمتر به ایشان اجازه می دهد که به این مسائل توجه کنند. در آخر این که من دوست دارم بار دیگر به تلویزیون برگردم و برای مردم اجرا کنم.

من، شهاب حسینی را کشف کردم

می توانم بگویم من ابداع کننده نوعی از گزارش ها در تلویزیون بودم. چون آدمی که با مجموعه ای از هنر ها آشنایی دارد، قطعا ریتم و فن بیان را هم می شناسد. به همین دلیل می تواند در کار خود خلاقیت داشته باشد. من گزارشگر جدی نبودم و با مردم شوخی می کردم و به نوعی بازی هم می کردم. به همین دلیل مردم اجرا و گزارش های من را دوست داشتند.

من هم سر ذوق می آمدم و کلی در گزارش ها خلاقیت پیدا می کردم. اتفاقا خیلی از گزارش هایی که می گرفتم، پربیننده بود. سال 1370 اولین گزارش را درباره آوارگان عراقی گرفتم و برای آن ها کمک جمع کردیم. می توانم بگویم که جشن نیکوکاری را من و دوستانم در رادیو و تلویزیون راه اندازی کردیم و خیلی هم شلوغ می شد و مردم می آمدند. نکته مهم دیگر این که هر سال در برخی مراسم ها به کمک مردم و خیرین 150 زندانی را آزاد می کردیم و شادمانم یکی از افرادی بودم که در این کار های خیر همکاری می کردم. وقتی بیمار شدم و در بیمارستان بستری شدم، فکر می کردم دعای همان خانواده ها باعث شد که سلامتی ام را به دست بیاورم. همین جا لازم است بگویم که آقای فروغی آن زمان به عیادت من آمد. من شهاب حسینی را در یکی از کار هایی که ساختم کشف کردم. اما متاسفانه خیلی از دوستان من را فراموش کردند. هیچ کسی در مدتی که بیمار بودم سراغی از من نگرفت.

منبع : جام جم

بازگشت به صفحه رسانه ها