مقاومت در برابر کروناویروس با یاری باکتری عامل سل! - وبلاگ بخار

به گزارش وبلاگ بخار، دانشمندان آمریکایی در آنالیز تازه خود نشان داده اند که باکتری عامل سل می تواند به مقاومت در برابر کروناویروس یاری کند.

به گزارش وبلاگ بخار و به نقل از نیوز مدیکال نت، گروهی از دانشمندان آمریکایی اخیرا پژوهشی را برای ارزیابی اثر باکتری موسوم به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس(Mycobacterium tuberculosis) بر بیماری زایی نوع شدید کروناویروس انجام داده اند.

یافته های این پژوهش نشان می دهند که موش های مبتلا به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، در برابر کروناویروس مقاوم هستند. این مقاومت، با توسعه زیرمجموعه های سلول های T و B در ریه ها ایجاد می گردد.

مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، یک باکتری بیماری زا از خانواده مایکوباکتریاسه(Mycobacteriaceae) است. این باکتری مانند کروناویروس عامل کووید-19، به بروز نوعی بیماری شدید و اغلب کشنده ریوی موسوم به سل منجر می گردد.

هم سل و هم کووید-19، با مقدار بالای مرگ و میر در انسان مرتبط هستند. نکته جالب این است که بعضی شواهد به دست آمده نشان می دهند مقدار مرگ و میر ناشی از کووید-19 در کشورهایی که شیوع سل در آنها دیده می گردد، نسبتا پایین است.

دانشمندان در این پروژه نو، پیامدهای بالینی ابتلای همزمان به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و کروناویروس را در موش ها آنالیز نموده اند. آنها دو مدل موش مبتلا به کووید-19 را که به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مزمن مبتلا شده بودند، ارائه دادند. دانشمندان برای این کار، موش های بیان کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین دو(ACE-2) انسانی را با دوز پایینی از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس آلوده کردند.

پس از 30 روز، عفونت ثانویه کروناویروس از راه بینی به این موش ها منتقل شد. سپس دانشمندان، پیامدهای بالینی ابتلای همزمان را در روزهای چهارم، هفتم و چهاردهم پس از انتقال ویروس ارزیابی کردند.

پیامدهای بالینی ابتلای همزمان

بیشترین کاهش وزن بدن، در موش های آلوده به کروناویروس مشاهده شد. جالب اینجاست که موش های آلوده به ابتلای همزمان، کاهش وزن قابل توجهی را نشان ندادند و با موش هایی که فقط به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس آلوده شدند، قابل مقایسه بودند.

بار ویروسی ریه در موش های آلوده به هر دو نوع ویروس در مقایسه با موش های آلوده به کروناویروس، به صورت قابل توجهی پایین تر بود. علاوه بر این، پس از چالش ویروسی، هیچ تغییری در رشد مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در ریه ها، کبد و طحال مشاهده نشد.

واکنش ایمنی نسبت به ابتلای همزمان

چالش موش های مبتلا به کروناویروس، به افزایش قابل توجه سطح واسطه های پیش التهابی از جمله اینترفرون جی(IFN-g)، اینترلوکین6(IL-6) و اینترلوکین 1 بتا(IL-1b) منجر شد. موش های آلوده به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس فقط سطوح بالاتری از واسطه های التهابی را در ریه ها نشان دادند.

نکته مهم این است که این سطوح پس از ابتلا به کروناویروس، بدون تغییر باقی ماندند. مقاومت موش های آلوده به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در برابر کروناویروس، با افزایش بیان واسطه های ضد التهابی مرتبط نبود.

موش های آلوده به کروناویروس با توجه به تغییرات آسیب شناسی بافتی، سطوح قابل توجهی از بافت مردگی بی خونی(Avascular necrosis) و نفوذ واسطه های پیش التهابی را نشان دادند. سطح سینه پهلو و تشکیل غشای هیالین در ریه موش های آلوده به کروناویروس، به صورت قابل توجهی بالاتر بود اما این تغییرات در ریه موش های آلوده به ابتلای همزمان مشاهده نشد.

مقاومت ویروسی ناشی از عفونت مایکوباکتریوم توبرکلوزیس که در موش های بیان کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین دو وجود داشت، در موش های آلوده به کروناویروس نیز مشاهده شد. سلول های ایمنی جدا شده از ریه موش های آلوده به کروناویروس، مایکوباکتریوم توبرکلوزیس یا هر دو، تحت توالی یابی آران ای قرار گرفتند تا مکانیسم مقاومت ویروسی حاصل از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس تعیین گردد.

یافته های توالی یابی آران ای نشان داد که محیط ایمنی در ریه موش های آلوده به ابتلای همزمان، مشابه محیط ایمنی مشاهده شده در ریه موش های آلوده به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است؛ به استثنای زیرمجموعه های توسعه یافته سلول های B و T.

این پژوهش نشان می دهد که موش های آلوده به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، نسبت به عفونت ثانویه کروناویروس و آسیب شناسی مرتبط با کووید-19 مقاوم هستند. به نظر می رسد که ابتلا به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، یک ریزمحیط التهابی را در ریه ها ایجاد می نماید که برای انتشار کروناویروس، نامطلوب است.

وجود طیف گسترده ای از سلول های ایمنی ذاتی ناشی از ابتلا به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ممکن است از ابتلا به کروناویروس جلوگیری کند. علاوه بر این، واکنش ایمنی تطبیقی ناشی از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ممکن است با آنتی ژن ویروسی، واکنش متقابل ایجاد کند تا مقاومت به وجود آید. توسعه زیرمجموعه های سلول های B و T پس از ابتلا به کروناویروس، مقاومت حاصل از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در برابر کووید-19 را شرح می دهد.