کتاب باید از حاشیه به متن زندگی برگردد
به گزارش وبلاگ بخار، احمد طالبی نژاد، نویسنده و منتقد سینما در گفت و گو با خبرنگار خبرنگاران ، درباره اهمیت حفظ رونق کتابخوانی در کشور با اشاره به ضرورت ارتقای جایگاه رویداد های کتاب محور بیان نمود: کاهش شمارگان کتاب دردناک و هشدار دهنده است که در دلایل مختلفی ریشه دارد. بعضی علت کاهش توجه به کتابخوانی را توسعه فضای مجازی می دانند اما می دانیم دسترسی به شبکه های اجتماعی در بسیاری از کشور ها وجود دارد اما جریان کتابخوانی متوقف نشده است.
وی اضافه کرد: هنوز در بعضی کشور ها مردم برای خرید نسخه چاپ یک کتاب، شب تا صبح در صف می ایستند. در گزارش های خبری می شنویم که چاپ نخست کتاب در همان روز اول به انتها می رسد. شمارگان اندک کتاب برای مخاطبان، ناشران و کسانی که دغدغه فرهنگی و هنری دارند غیرقابل قبول است، درحالی که در همه جای جهان کتاب خواندن جزو فرعیات زندگی نیست و کتاب در سبد خانواده ها قرار گرفته است.
وی با اشاره سفر خود به روسیه و شرایط مطالعه مردم آن کشور گفت: 12 سال پیش سفری به روسیه داشتم، در ایستگاه های مترو این کشور یک نمایشگاه هنری وجود دارد. در این ایستگاه ها اگر 40 نفر در انتظار قطار نشسته بودند، حداقل 32 نفر آن ها کتاب در دست داشتند و مطالعه می کردند. برایم جالب بود که یک مسئول سرویس بهداشتی سیار در خیابان که بلیت می فروخت نیز در حال خواندن یکی از کتاب های داستایوفسکی بود. به نظرم باید به سمتی برویم که مردم به کتاب و کتاب خواندن بیشتر اعتماد نمایند و مطالعه جزو نیازهای روحی و روانی آن ها گردد.
این نویسنده ادامه داد: هم نسلان من که در دوران دیگری جوانی خود را سپری کردیم همچنان به کتابخوانی عادت داریم؛ زندگی فرهنگی خود را مدیون کتاب می دانم. در دوران نوجوانی بسیار مجله می خواندم و مجلات هفتگی و ماهانه و... را دنبال می کردم. رمان های زیادی می خواندم. نخستین رمانی که خواندم و بسیار آن را دوست داشتم مردی که می خندد نوشته ویکتورهوگو بود، اما کتابی که موجب شد جریان فکری من به سمت فرهنگ و هنر سوق پیدا کند، رمان ژان کریستف نوشته رومن رولان بود. یک تابستان وقت صرف کردم، این رمان 10 جلدی را خواندم و وقتی که تمام شد احساس می کردم از تونلی عبور نموده ام و به جهانی دیگری رسیده ام.
وی اضافه کرد: هنوز هم برترین ساعت های عمرم را ساعت هایی می دانم که کتاب می خوانم. گاهی به علت ضعف چشم، ممکن است وقفه یک هفته ای در کتاب خوانی من بیفتد. وقتی کتاب نمی خوانم احساس می کنم یک وعده غذایی را فراموش نموده ام و کمبود آن را احساس می کنم. این مسائل فکر من را درگیر می نماید. وارد عرصه فرهنگ و هنر شدم و این موضوع را مدیون کتاب هستم. با وجود اینکه کارم سینما است و منتقد سینما هستم کتاب را به سینما و فیلم تماشا ترجیح می دهم.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران